Prawdziwe Kresy Zachodnie….Przez setki lat pogranicze państwa polskiego… W początkach średniowiecza tereny na północ od Noteci zostały zdobyte na plemionach pomorskich przez Bolesława Chrobrego. Po jego śmierci odpadły od Polski, rządzone przez lokalnych pomorskich władców. Dopiero Bolesław Krzywousty po walkach o pograniczne grody Nakło, Ujście i Czarnków przekracza ze swym wojskiem Noteć i zajmuje obszar po Morze Bałtyckie,. Po śmierci Krzywoustego tereny nad Notecią pozostają we władaniu książąt wielkopolskich, podczas gdy leżące bardziej na północ powracają pod władzę książąt pomorskich. W XIII wieku tereny między Drawą a Notecią zajmuje nowa Marchia. Powstają pierwsze miasta na tym terenie ( Kalisz Pomorski, Wałcz, Tuczno). Panowanie Brandenburczyków trwa kilkadziesiąt lat, aż w 1368 r. Ziemię Wałecką do Polski przyłącza Kazimierz Wielki. Pod panowaniem polskich pozostaje do 1772 r. – kiedy pierwszy rozbiór polski odrywa Ziemię Wałecką od macierzy. Dopiero w 1945 r. powraca w granice państwa polskiego.
Setki lat pogranicznego położenia ( granica z Brandenburgią i Pomorzem) wytworzyły prawdziwą mieszankę etniczną na tym terenie; sprowadzani w celu kolonizacji niemieccy osadnicy z wolna zmieniali stosunki narodowościowe na tym obszarze. Wysiedlenia po II wojnie Światowej doprowadziły do powstania zupełnie nowej społeczności złożonej z osadników z różnych stron Polski i przerwały pamięć historyczną o wielu miejscach i zdarzeniach. Wydawane przez nas przewodniki mają na celu wypełnienie tej luki. Chcemy zrozumieć skąd wzięły się nazwy wsi, jezior i rzek, ważnych obiektów topograficznych. Wiele z miejsc, gdzie niegdyś kwitło życie obecnie nawet nie ma nazwy na mapie… dawne folwarki, leśniczówki czy nawet całe wsie nie oparły się niszczycielskiej sile czasu i częstokroć tylko kilka rozrzuconych cegieł świadczy o tym, że mieszkali tam, często przez stulecia ludzie….. Skłania to do zadumy nad ludzkim losem i nietrwałością naszych dokonań. Jedynie pamięć może przedłużyć ich trwanie….